Bij focussing draait het om de felt sense. Die ervaren en onderzoeken, brengt je verder. Maar wat is dat nou, die felt sense?

Je lijf is wijs. Die heeft een eigen wijsheid. Als je een wondje hebt, weet hij meteen wat-ie moet doen om het wondje te genezen. Dat gaat helemaal vanzelf. Ook als er lijfelijk geen ‘problemen’ te genezen zijn, dan doet je lijf nog steeds ontzettend veel vanzelf: de ademhaling, bloedsomloop en spijsvertering zijn maar een paar van die dingen. Daar hoef je dus helemaal niet over na te denken. (Sterker nog: het denken kan dit natuurlijke proces zelfs verstoren.) Ik vind dat een groot wonder. Hoewel we als mens veel weten, weten zelfs de knapste koppen nog steeds niet alles. We hechten veel waarde aan denken, de ratio en wetenschap. We willen het allemaal kunnen begrijpen. Heel begrijpelijk. Dat wil ik ook. Maar naar mijn idee is het gewoon onmogelijk om alles te kennen. Puur en alleen omdat we onderdeel zijn van het geheel. Wij zijn als het oog dat zichzelf niet kan zien. Ik heb geaccepteerd dat er veel is wat ik niet begrijp. Het is zoals het is. Zo is het wat mij betreft ook met de felt sense. Als ik focus, dan voel ik een felt sense. Dat is zo. Maar dat ik je nu kan uitleggen wat een felt sense is? Moeilijk. Ook omdat het een ervaring is. Ik weet nog toen ik zwanger was dat ik wilde weten hoe het bevallen zou zijn. De juf van de zwangerschapsgym kon goed vertellen hoe het voor haar was geweest. Als ik het me goed herinner vergeleek zij het met kramp. Maar je kunt het niet goed in woorden vatten. Als je het nooit hebt meegemaakt, weet je het gewoon niet. Tijdens de opleiding tot focusbegeleider heb ik geleerd: “een felt sense is iets dat je voelt in je lijf en dat gaat over iets in je leven”. Een bekend voorbeeld is ‘een knoop in je maag’: er zit niet letterlijk een knoop in je maag, maar toch is er een knoop voelbaar. En dat heeft te maken met de ruzie die je net hebt gehad of met iets dat je wel of niet gedaan hebt. Gelukkig (her)kennen de meeste mensen wel de ervaring van een knoop in je maag, vlinders in je buik of een brok in je keel en kun je ze er zo aan refereren. Dan zijn verdere woorden niet nodig. Een felt sense waarnemen is zo’n ervaring. “Ik voel daar achter mijn borstbeen een soort buis, zo schuin naar beneden.” Of: “Ik voel in mijn keel een flapje, en die houdt iets tegen.” Het is zo. Dat is wat je dan voelt. En dat noemen we een felt sense. Als je in alle rust met benieuwdheid en zonder oordeel aandacht geeft aan het binnengebied in je lijf, kun jij het ook voelen en ervaren. Waar komt een felt sense vandaan? Geen idee. Ik voel het in mijn lijf, maar is het wel van mij? Mia Leijssen, psychotherapeut en hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven, stelt: contact maken met de felt sense is contact maken met iets dat groter is dan het kleine zelf. Omdat ik ook graag dingen wil verklaren, is het voor mij de wijsheid van mijn lijf. Het is inmiddels, na jaren regelmatig focussen, mijn overtuiging dat mijn lijf wijzer is dan mijn hoofd. Het hoofd laat dingen weten via gedachten. En het lijf communiceert via de felt sense. Wil jij ook eens luisteren naar wat jouw lijf te zeggen heeft?  mail me dan voor een kennismakingssessie.