Ik was heel lang zoekende. Al voor ik een ‘zoekende’ was, was ik op zoek. Wanneer het begon, kan ik niet duiden. Ik kan me wel al een moment op de middelbare school herinneren tijdens een godsdienstles. Het ging erover waarom God de mens niet zó had geschapen dat het geloof in Hem zit ingebakken. Want Hij wil toch dat we in Hem geloven? Daar kon Hij zelf bij de schepping dan toch voor zorgen? Het antwoord was dat God Ware Liefde wil van zijn gelovigen en dat je daarom de vrije keus hebt gekregen om in Hem te geloven of niet. Dat raakte toen iets in mij, verder geen idee hoe of wat.

Mijn studententijd was een zeer interessante periode. Maar was vooral een ontdekkingstocht waarin ik ontzettend veel levenslessen heb geleerd. Een meer bewustere zoektocht werd het na het overlijden van mijn moeder. Mijn moeder is overleden aan de gevolgen van een hersentumor toen ik 30 jaar was. Ik was bezig met wat voor werk vind ik nou eigenlijk leuk om te doen. En begon allerlei zelfhulpboeken te lezen om er achter te komen wat ik wilde en waar ik goed in was en zo. Ik deed braaf alle invuloefeningen, maar die hielpen mij helemaal niet. Ik raakte er zo gefrustreerd over dat ik op aanraden van mijn partner naar de huisarts ben gegaan. Die verwees mij door naar mijn eerste therapeute. Het gevoel dat ik toen had, omschreef ik eens aan mijn man als “ik kan mijn ei niet kwijt”. Dus vanaf toen was ik op zoek naar mijn ei. Wij kunnen daar gelukkig ook grapjes over maken.

Maar ik voelde mij bij tijd en wijle helemaal niet lekker. Vele boeken, documentaires, cursussen, trainingen en workshops volgden. Inmiddels had ik door een samenloop van omstandigheden wel werk dat ik nog steeds doe en ontzettend leuk vind: het runnen van een Bed & Breakfast. Maar ik had nog steeds het gevoel dat ik mijn ei niet kwijt kon. Ik kwam terecht bij een therapeute die expliciet benoemde dat ik ‘zoekende’ was. Toen begon een meer spirituele zoektocht. Het boek ‘De 7 spirituele wetten van succes’ van Deepak Chopra heb ik vele malen gelezen en geluisterd als luisterboek. Ik haalde er elke keer weer iets anders uit.

Op een zomerse avond ging ik naar een lezing van Paul Smit: verlichting voor luie mensen. Hij vertelde over non dualiteit. In het kort is dat een verwijzing naar het idee dat alles één energie in beweging is. Alles gebeurt zoals het gebeurt. Er bestaat geen “ik” in jou en je gedachten worden niet door ‘jou’ gemaakt, maar ontstaan gewoon.* Toen hij vertelde over hoe dat werkt met je gedachtes en zo, kreeg ik echt in één keer het inzicht: zo is het. Maar toen was de zoektocht nog niet over. Want vervolgens moest dat inzicht nog integreren. En die integratie vergde veel tijd en geduld. Dat heeft ook nog wel enkele jaren geduurd. Maar inmiddels is bijna alles wel op z’n plek gevallen. Het leven blijft het leven. Ups en downs blijven komen en gaan. Maar ik ervaar flow en synchroniciteit in mijn leven. En dat geeft veel innerlijke rust. Ik gun het iedereen en zou het zo aan je willen geven. Maar dat gaat niet, want je hebt het al. Je kunt het alleen zelf in jezelf vinden. Sommige spirituele leraren zeggen dat je moet stoppen met zoeken, omdat het daar buiten niet te vinden is. Hoewel dat laatste klopt, zeg ik: als je het wilt vinden, blijf zoeken. Maar maak daarbij ruimte voor het onverwachte.

* Paul Smit heeft er mooi filmpjes over gemaakt. Te vinden op: https://www.nondualiteit.one/nondualiteit/.